Ik woon zelf in een klein dorp in de gemeente Montferland. Voor wie het niet kent, Montferland is een gemeente in het oosten van Gelderland met een oppervlakte van ca. 110 km2 en daarin 12 kernen waar ongeveer 36.000 mensen wonen. Het ligt eigenlijk dicht tegen de Duitse grens aan. Voor de randstedelingen, gewoon de A12 afrijden tot de grens en je bent er.
Montferland heeft een prachtig mooi bosgebied met veel hoogteverschillen waar veel mensen naar toe trekken om te wandelen en te fietsen. Maar ook voor fotografie is het een schitterend gebied en is het zo dichtbij dat ik er vaak in 15 minuten kan zijn. Een mooie local patch dus.
Door het bos loopt een mooie slingerende weg die geflankeerd wordt door wat fietspaden met daartussen een rij jonge bomen en ik had mij al vaker afgevraagd hoe dat er van boven uit zou zien. Nadat ik begin 2024 een drone had aangeschaft kon ik dat nu eens bekijken en proberen vast te leggen.
In de herfst van 2024 was in inmiddels wat meer bedreven in het vliegen met de drone (al leer ik nog steeds) en lukte het me om deze herfstplaat vast te leggen. Het smaakte in ieder geval naar meer!
Autumn road - 26 Oktober 2024
Een maand later was ik nog een beetje aan het nagenieten van een mooie fotoreis naar Madeira. Ik had enorm veel beelden die ik rustig aan het editen was maar qua fotografie was ik daardoor even verzadigd. Eind November had ik een vrijdag vrij genomen. In de nacht ervoor werd ik waker van 2 harde knallen, later hoorde ik dat dit een weerfenomeen 'Sneeuwdonder' was. Toen ik naar buiten keek zag ik dat het flink sneeuwde. Omdat dit in Nederland niet zo vaak voorkomt is dit voor liefhebbers van landschapsfotografie toch altijd wel een reden om erop uit te gaan. Dus nadat ik de wekker vroeg gezet had ben ik direct na het ontbijt direct even naar deze weg gereden met de drone.
Dit was nog niet zo eenvoudig want er was toch wel wat sneeuw gevallen en dat maakt het meteen wat lastiger in het Nederlandse verkeer. De plek langs de weg waar ik eerder geparkeerd had was niet goed toegankelijk en ik wilde niet vast komen te zitten. Na wat pogingen heb ik de auto maar een paar km verderop gezet en heb ik het laatste stuk gewandeld.
Winter road - 22 November 2024
Met al die sneeuw zie je zoveel mogelijkheden op het drone display dus het was even zoeken naar een mooie compositie.
Het was druk op de weg en er reden regelmatig auto's voorbij, in het begin probeerde ik die te vermijden in het beeld maar eigenlijk voegen ze ook wel wat toe.
Een stukje techniek: de DJI mini 4 pro drone die ik gebruik heeft als voordeel dat deze compact en ligt is, maar de sensor in de drone is ook beperkter ten opzichte van di in mijn full frame camera. Voor ieder beeld dat ik maak kies ik met de drone voor minimaal een belichtingsbracket (een serie opnamen kort achter elkaar met langere en kortere sluitertijden) om meer data te hebben voor de nabewerking. Deze beelden voeg je dan in de software samen tot een HDR (High Dynamic Range) beeld.
De lichtval op de horizon van de ochtendzon geeft een mooie warme gloed wat ik mooi vind contrasteren met de koele tonen van de besneeuwde bomen. Je zou bijna zeggen dat dit Nederland niet is.
Na het delen van dit beeld op instagram kreeg ik veel leuke reacties. Zo reageerden bevriende fotografen Ellen van den Doel en Sander Grefte eigenlijk beiden dat ze een begin van een fotoproject zagen. Zelf had ik hier nog niet over nagedacht maar ik vond het wel een enorm leuk idee.
Ik denk dat dit een van mijn favoriete beelden is geworden. Het was dan ook erg gaaf dat het fotomagazine ZOOM.NL deze foto geplaatst heeft op een 2 pagina spread in het Januari/Februari blad van 2026.
Dan zou je verwachten dat na de winter beelden van de lente volgen. Die komen hieronder zeker nog aan bod maar de winter was nog niet afgelopen.
Op een zaterdag in Januari was er mist voorspeld. Veel mensen vinden dat maar niets maar landschapsfotografen komen daar graag vroeg voor uit bed. Het zorgt vaak voor ontzettend sfeervolle foto's en aangezien het een zaterdag was hoefde ik ook niet te werken.
Ik was onderweg naar een andere locatie in het Bergherbos maar zag toen ik door het bos reed dat de mist langzaam opentrok. Dus snel de auto omgekeerd en wederom naar deze weg gereden.
Dat bleek echt de juiste keuze. Direct nadat de drone boven de boomtoppen uitsteeg zag ik de opkomende zon door de mist heen breken. Er lag nog een restje sneeuw dat direct benadrukt dat het een winterbeeld is.
Technisch is dit een verticaal panorama van in totaal 30 afzonderlijke bestanden. Zoals ik eerder al aangaf helpt het om een belichtingsbracket te maken (hier van 5 beelden per camera positie), door de dronecamera in 'landschap' positie te gebruiken en de camera steeds iets naar boven te laten tilten kun je later in de software de beelden samenvoegen en er een panorama van maken met voldoende data die uit een afzonderlijk drone beeld niet haalbaar is.
In de nabewerking was niet echt veel nodig, de zonnestralen door de mist maken de foto!
Ieder jaar organiseert Omroep Gelderland een natuurfotowedstrijd vanuit hun natuurplatform Buitengewoon Gelderland. Daarin zijn er diverse categorieën waaronder landschap. Per categorie mag je echter maar 1 beeld insturen. Ik twijfelde flink welke van deze eerste drie beelden ik zou insturen maar zowel mijn vrouw Linda en fotovriend Dave Zuuring waren vrij stellig dat het dit beeld moest worden. En dat bleek de juiste keuze!
Ik kreeg na de eerste ronde bericht dat deze foto samen met een macro foto een finaleplaats hadden in de fotowedstrijd en ik mocht de finale bijwonen bij kasteel Ruurlo. Nog veel gaver was dat deze foto de 1e plaats kreeg in de landschapscategorie.
Het jurycommentaar:
Is dit Scandinavië? Nee, dit is Gelderland! Wat een on-Nederlandse plaat. Bij deze foto begeef je je meteen op een autosnelweg in Noord-Europa. Je ziet jezelf daar al helemaal rijden. De auto zorgt voor beweging in de foto. En het perspectief van de drone, waardoor je de mist en de opkomende zon door de naaldbomen heen ziet komen, maakt dat je in de foto gezogen wordt.
De foto kwam ook samen met foto's van andere finalisten te hangen op Landgoed Hoekelum van Geldersch Landschap en Kasteleen, één van de sponsoren van de wedstrijd.
Grote dank dus aan mijn vrouw en vrienden voor de motivatie en de vele mensen die op de foto gestemd hebben.
Maar nog voor de finale had ik de foto ook ingestuurd bij een fotowedstrijd georganiseerd door het Montferland Cultuurfonds in mijn eigen gemeente Montferland waar de foto een 5e plaats won.
Ook daar hangt de foto groot afgedrukt in een tijdelijke buitenexpositie in de voorburgt bij Kasteel Huis Bergh in 's Heerenberg (uiteraard ook in Montferland).
En dan door naar het voorjaar. Ik heb in de tussentijd best wel een paar keer een tussenstop gemaakt bij deze weg om te kijken hoe de weg erbij stond. Ik wist al snel dat een voorjaarsfoto het mooiste zou worden als ook de jonge beuken langs de weg in het frisgroene blad zouden staan.
Dat duurde toch nog wat langer dan gedacht. Een van mijn collega's die dagelijks over deze weg rijd hield mij ook aardig op de hoogte over de kleur van het blad.
En zo kon ik begin Mei deze voorjaarsfoto toevoegen aan mijn serie. Het frisse groen contrasteert ook nog mooi met de varens in de bosrand die nog niet hun groene kleur hebben gekregen.
Voor het zomerbeeld heb ik het eens wat anders gedaan. De eerdere foto's maakte ik in de richting van de zonsopkomst en dat heb ik zeker ook geprobeerd voor de zomerfoto van deze weg maar toch was ik niet geheel tevreden. Zomer associeer ik meer met warmte en dat kreeg ik 's ochtends vroeg niet goed gevangen. Maar in de avondzon moest dat toch zeker lukken. Dus goed het weer in de gaten gehouden voor een fijne zomeravond met niet teveel bewolking om wat warm strijklicht te krijgen over de boomtoppen. En natuurlijk gaat de zon onder in het westen dus moest ik waarschijnlijk ook de andere kant op fotograferen. Ook dan scheelt het weer om zo'n 'local patch' dicht bij huis te hebben.
Het was even zoeken naar een compositie die ook de slingering van de weg benadrukte maar ook dat bleek goed mogelijk.
Summer road - 17 Juli 2025
En zo is er weer een heel jaar voorbij. Ik vond het zo ontzettend gaaf om deze weg in alle seizoenen vast te leggen met mijn drone.
Het liet me anders kijken, haalde me diverse keren vroeg uit bed (en zeker niet altijd met mooie resultaten), het leverde twee mooie prijzen op in Gelderse fotowedstrijden en ik hoop dat het ook anderen geïnspireerd heeft om er vaker op uit te gaan en in een project te denken. Of op zijn minst dat ze hebben mee kunnen genieten van deze beelden waar ik zelf veel plezier aan heb beleefd.
Ook al heb ik deze weg nu in alle jaargetijden vast kunnen leggen, ik weet nu al dat ik nog niet klaar ben. Ik heb al weer diverse mooie beelden kunnen maken (hieronder staan er een paar) waarbij ik mij niet alleen beperkt heb tot de weg zelf maar ook naar beelden van het naastgelegen Bergherbos. Daarover later meer (of volg me op mijn instagram pagina).
Dan nog even dit, fotograferen met een drone is erg leuk en geeft een geweldig perspectief. Het is echter wel aan regels gebonden dus kijk goed op de dronekaart waar je wel of niet mag vliegen met je drone en vlieg ook met respect voor anderen en de natuur om geen overlast te veroorzaken.
Mocht je interesse hebben in een afdruk van een van deze beelden of vragen hebben over de totstandkoming van deze berichten stuur me dan een bericht.
Start of the day - 6 September 2025
Road through autumn- 14 November 2025
Reactie plaatsen
Reacties
Prachtige beelden! Ik zou ook zeker nog niet stoppen met deze serie. :-)
Wat een heerlijk verhaal en wat een fijne beelden heb je daar genaakt. Tof dat je er een blog over hebt gemaakt en ik ben benieuwd naar nog meer moois van je. Wellicht verder perfectioneren?